Note: The tonic system has been changed from polytonicto monotonic, otherwise the spelling of the book has not been changed. Footnoteshave been converted to endnotes and theirnumbers are included in ().//Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό, κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Οι υποσημειώσειςέχουν μεταφερθείστο τέλος του βιβλίου και οι αριθμοί τους περικλείονται σε ().

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΥΠΟ

Α.Ρ. ΡΑΓΚΑΒΗ

TOMOΣ ΔEYTEPΟΣ.


ΣΟΛΩΝ. — ΠΟΠΛΙΚΟΛΑΣ. — ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ.
ΚΑΜΙΛΛΟΣ — ΠΕΡΙΚΛΗΣ —ΦΑΒΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ.

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ,
ΤΥΠΟΙΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ.
1864

ΓΕΩΡΓΙΩ ΜΠΗΚΑ
ΗΠΕΙΡΩΤΗ
ΦΙΛΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ
ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ ΕΝΕΚΑ

Η ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΑΝΑΤΙΘΕΤΑΙ

ΣΟΛΩΝ

Α. Δίδυμος ο Γραμματικός(1), εις την προςΑσκληπιάδην(2) απάντησίντου, αναφέρει μαρτυρίαν Φιλοκλέους τινος(3), λέγουσαντον Σόλωνα υιόν Ευφορίωνος, παρά την γνώμην όλων των άλλων, όσοιμνημονεύουσι του Σόλωνος. Διότι όλοι ομοφώνως λέγουσιν ότι ήτον υιός τουΕξηκεστίδου, ανδρός ανήκοντος κατά μεν την περιουσίαν και την δύναμιν εις τηνμέσην τάξιν των πολιτών, κατά δε την ευγένειαν εις μίαν των πρώτων οικιών, καθ' όΚοδρίδης ών την καταγωγήν(4). Η δε μήτηρτου Σόλωνος ιστορεί ο Ποντικός Ηρακλείδης(5) ότι ήτονεξαδέλφη της μητρός του Πεισιστράτου· και πολλή κατ' αρχάς υπήρχε φιλία μεταξύαυτών διά την συγγένειαν, πολλή δε διά την ευφυίαν και την καλλονήν τουΠεισιστράτου, δι' ήν, ως λέγουσί τινες, ο Σόλων έτρεφεν έρωτα προς αυτόν· όθενέπειτα, ως φαίνεται, όταν επί των πολιτικών διηρέθησαν, η έχθρα των δεν εξέπεσενεις σκληρόν και άγριον πάθος, αλλ' έμεινεν εις τας ψυχάς των η παλαιά εκείνηευμένεια, και διεφύλαξεν ως ζώσαν έτι, ει και συγκεκαλυμμένην φλόγα ισχυρούπυρός, την ερωτικήν μνήμην και συμπάθειαν. Ότι δ' ο Σόλων δεν ήτον αναίσθητοςπρος το κάλλος, ουδ' ικανός ν' αντιστή θαρραλέως κατά του έρωτος,

«ως ο πυγμάχος εις χείρας(6)»,

δυνάμεθα να το συμπεράνωμεν και εκ των ποιημάτων αυτού, και εκ του νόμουόν έγραψεν απαγορεύων εις τους δούλους ν' αλοίφωνται στεγνοί(7), και ν'αγαπώσι τους παίδας, ως αν συγκατέταττε τούτο μετά των καλών και σεμνώνεπιτηδευμάτων, και τρόπον τινά προκαλών τους αξίους εις εκείνα, αφ' ών απέκλειετους αναξίους. Λέγεται δ' ότι και του Χάρμου(8) υπήρξενεραστής ο Πεισίστρατος, και ότι και του έρωτος το άγαλμα αφιέρωσεν εις τηνΑκαδημίαν, όπου το πυρ ανάπτουσιν οι τρέχοντες εις την ιεράν λαμπαδηφορίαν(...