Note: The tonic system has been changed from polytonicto monotonic, otherwise the spelling of the book has not been changed. Footnoteshave been converted to endnotes and theirnumbers are included in ().//Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό, κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Οιυποσημειώσειςέχουν μεταφερθείστο τέλος του βιβλίου και οι αριθμοί τους περικλείονται σε ().

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΥΠΟ

Α.Ρ. ΡΑΓΚΑΒΗ

TOMOΣ ΤΡΙΤΟΣ.


ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ. — ΚΟΡΙΟΛΑΝΟΣ — ΤΙΜΟΛΕΩΝ.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ — ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ — ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ,
ΤΥΠΟΙΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ.
1864

ΓΕΩΡΓΙΩ ΜΠΗΚΑ
ΗΠΕΙΡΩΤΗ
ΦΙΛΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ
ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ ΕΝΕΚΑ

Η ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΑΝΑΤΙΘΕΤΑΙ

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ

A. ΤΟΥ Αλκιβιάδου η οικογένεια φαίνεται πρώτον έχουσα αρχηγόν Ευρυσάκην τονυιόν του Αίαντος(1)· εκ μητρός δ'ήτον Αλκμαιωνίδης, γεννηθείς εκ Δεινομάχης, της θυγατρός του Μεγακλέους(2). Ο δε πατήραυτού Κλεινίας εναυμάχησεν ενδόξως εις το Αρτεμίσιον(3), έχων τριήρηήν ώπλισε δι' ιδίας δαπάνης, και εφονεύθη έπειτα πολεμών κατά των Βοιωτών περίτην Κορώνειαν(4). Επίτροποι δ'ήσαν του Αλκιβιάδου ο Περικλής και ο Αρίφρων, υιοί του Ξανθίππου, συγγενείςόντες αυτού(5). Ορθώς δελέγεται ότι ουκ ολίγον συνετέλεσεν εις την δόξαν του η προς αυτόν εύνοια καιφιλική διάθεσις του Σωκράτους. Και του μεν Νικίου και Δημοσθένους και Λαμάχουκαι Φορμίωνος και Θρασυβούλου και Θηραμένους(6), ανδρώνοίτινες επί της εποχής αυτού επίσημοι ανεδείχθησαν, ουδενός ουδ' η μήτηρ κανονομάζεται· του δ' Αλκιβιάδου ηξεύρομεν και την τροφόν, ότι ήτον Λάκαινα τογένος, και εκαλείτο Αμύκλα, και τον παιδαγωγόν, ότι ωνομάζετο Ζώπυρος, ως τομεν ο Αντισθένης(7), το δεδιηγείται ο Πλάτων. Και περί μεν της ωραιότητος του Αλκιβιάδου ίσως τίποτε δενπρέπει να ειπώμεν, εκτός ότι και παις όταν ήτον, και νεανίσκος και ανήρ, ήνθειαύτη εις πάσαν ηλικίαν και εις πάσαν ώραν του σώματός του, και τον καθίσταεράσμιον και γλυκύν. Διότι δεν είναι αληθές, ως ο Ευριπίδης έλεγεν, ότι όλων τωνωραίων ανθρώπων ωραίον είναι και το φθινόπωρον· αλλά το πλεονέκτημα τούτοείχε μετ' ολίγων άλλων ο Αλκιβιάδης διά την καλήν φύσιν και κράσιν του σώματόςτου. Η δε φωνή του λέγουσιν ότι είχε και τραυλότητά τινα ήτις την εστόλιζε, καιέδιδεν εις την πολυλογίαν αυτού επαγωγόν τινα χάριν. Απομνημονεύει δε και οΑριστοφάνης την τραυλότητα αυτού(8) όπουπεριπαίζει τον Θέωρον(9)·

...