Produced by Sophia Canoni. Book provided by Iason Konstantinides
Note: The tonic system has been changed from polytonic to monotonic.The spelling of the book has not been changed otherwise. In fiveplaces, a small portion of the text is missing and has beensupplemented by me, using the ancient text. Correction has beenmarked by brackets []. Obvious mistakes in the paragraph numbershave been corrected. Footnotes have been converted to endnotes.
Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό.Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Σε πέντεσημεία λείπει μικρό μέρος του κειμένου, το οποίο συμπληρώθηκε απόμένα, μέσω του αρχαίου κειμένου. Η συμπλήρωση περικλείεται απόαγκύλες []. Διορθώθηκαν εμφανή λάθη αριθμήσεις παραγράφων. Οιυποσημειώσεις έχουν μεταφερθεί στο τέλος του βιβλίου.
ΒΙΒΛΙΟΝ Α'. και Β’.
1910
1. Θουκυδίδης ο Αθηναίος συνέγραψε τον πόλεμον των Πελοποννησίων καιΑθηναίων πώς επολέμησαν προς αλλήλους, αρχίσας την ιστορίαν άμα τηαρχή του πολέμου και προβλέψας ότι ούτος ήθελεν είσθαι μέγας καιαξιολογώτατος πάντων των προγενομένων, τεκμαιρόμενος τούτο πρώτονμεν διότι έβλεπεν αμφότερα τα μέρη ακμαίως εν πάσι παρεσκευασμένα,και δεύτερον διότι οι άλλοι Έλληνες ή συνετάσσοντο ευθύς εξ αρχήςπρος ένα εκ των δύο ή διενοούντο να πράξουν τούτο βραδύτερον. Καιαληθώς η κίνησις αύτη εγένετο μεγίστη μεταξύ των Ελλήνων και μέρουςτινός των βαρβάρων, καθόλου δε ειπείν και μεταξύ των πλείστωνανθρώπων. Τα δε προ του πολέμου τούτου και τα πλέον παλαιότερα σαφώςμεν να εύρη τις δια το πλήθος των παρελθόντων χρόνων ήτο αδύνατον,έκ τινων όμως τεκμηρίων, τα οποία επορίσθην μετά μακράν και ενδελεχήμελέτην, νομίζω ότι δεν εγένοντο μεγάλα ούτε υπό πολεμικήν έποψινούτε υπό άλλην οιανδήποτε.
2. Φαίνεται ότι η σήμερον καλουμένη Ελλάς δεν κατωκείτο διαρκώςέκπαλαι, αλλά πρότερον συνεκροτείτο εκ μεταναστάσεων και ευκόλωςκαθείς εγκατέλειπε την εαυτού χώραν, βιαζόμενος υπό τινων πάντοτεπλειόνων. Εμπορία ελευθέρα δεν υπήρχεν, οι δε άνθρωποι των τότεχρόνων μη δυνάμενοι να συγκοινωνούν αφόβως προς αλλήλους είτε διάξηράς είτε διά θαλάσσης, και καλλιεργούντες τα κτήματά των τόσονμόνον όσον να αποζώσι και μη έχοντες περιουσίαν χρημάτων μηδέ τηνγην φυτεύοντες (διότι ήτο άδηλον πότε επερχόμενοι οι επιδρομείς καιευρίσκοντες αυτούς ατειχίστους ήθελον αφαιρέσει απ' αυτών τα πάντα),και βέβαιοι όντες ότι πανταχού ηδύναντο να εύρωσι την καθ' ημέραναναγκαίαν τροφήν όχι δυσκόλως μετενάστευον, και δι' αυτό ούτε κατάτο μέγεθος των πόλεων ίσχυον ούτε κατά την άλλην πολεμικήνπαρασκευήν. Μάλιστα δε της γης η αρίστη είχε κατοίκων πάντοτεμεταβολάς, η σήμερον Θεσσαλία καλουμένη, και η Βοιωτία, και ταπλείστα της Πελοποννήσου πλην της Αρκαδίας, και αι άλλαι χώραι αιμάλλον εύφοροι. Διότι ένεκα της γονιμότητος της γης αι δυνάμειςαποβαίνουσαι εις τινας μεγαλύτεραι εγέννων φθοροποιάς στάσεις καισυγχρόνως επέσυρον ακόμη μάλλον τον φθόνον και την επιβουλήν τωναλλοφύλων. Αλλ' η Αττική εξ αρχής διά την αφορίαν αυτής μένουσααστασίαστος κατωκείτο πάντοτε υπό των αυτών κατά το γένος ανθρώπων.Παράδειγμα δε του λόγου όχι μικρόν είναι, ότι διά της ελεύσεως τωνξένων ηύξησε πλε