Note: The tonic system has been changed from polytonic tomonotonic. The spelling of the book has not been changed otherwise. Footnotes havebeen converted to endnotes.//Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Ηορθογραφία του βιβλίου κατά τα άλλα παραμένει ως έχει. Οι υποσημειώσεις έχουνμεταφερθεί στο τέλος του βιβλίου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
ΜΕΤ' ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΩΝ
ΥΠΟ ΦΡΙΞΟΥ ΑΡΙΣΤΕΩΣ
ΕΚΔΟΤΗΣ
ΗΛΙΑΣ Ν. ΔΙΚΑΙΟΣ
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
1912
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης εγεννήθη εις την Σκιάθον την 4 Μαρτίου 1851. Ταπρώτα γράμματα εδιδάχθη εις την γενέτειραν νήσον. Εκεί διήλθε και το Ελληνικόνσχολείον, εξ ου απελύθη το 1863. Μετά διακοπήν τεσσάρων ετών ενεγράφη το 1867εις το εν Χαλκίδι γυμνάσιον. Την τρίτην γυμνασιακήν τάξιν διήλθεν εν Πειραεί.Διακόψας ύστερον τας σπουδάς του, επανέλαβεν αυτάς το 1873, ελθών εις Αθήνας καιφοιτήσας εις την τετάρτην γυμνασιακήν τάξιν. Το επόμενον έτος ενεγράφη εις την εντω Εθν. Πανεπιστημίω Φιλοσοφικήν Σχολήν, εν η ηκροάτο μαθήματά τινα φιλολογικά,ησχολείτο δε κατ' ιδίαν εις την εκμάθησιν ξένων γλωσσών.
Παρά την αταξίαν των σπουδών αυτού, οφειλομένην εις οικονομικάς δυσχερείαςτης οικογενείας του, ο Αλ. Παπαδιαμάντης ήτο φιλομαθέστατος. Προικισμένος υπόεξαιρετικής ευφυίας και απεράντου μνήμης, διήλθε τα έτη της νεότητος αυτούμελετών απαύστως τας αρχαίας κλασσικάς και τας νεωτέρας Ευρωπαϊκάς φιλολογίας.Μέχρι τέλους της ζωής αυτού ηδύνατο να απαγγέλλη αποσπάσματα εκ του Ομήρουκαι του Σοφοκλέους, του Βιργιλίου και του Ορατίου, του Μίλτωνος ή Σεξπήρου κλπ.Πλην της Αγγλικής και Γαλλικής, εγνώριζεν ικανώς και την Ιταλικήν και Γερμανικήν.Υπήρξε δε αυτοδίδακτος περί πάντα.
Αλλ' η προσφιλεστάτη αυτού πνευματική ασχολία και τρυφή ήτο η περί ταεκκλησιαστικά σπουδή. Υιός ων ευσεβούς ιερέως και ζήσας υπό την σκιάν τουΑγιωνύμου Όρους, το οποίον είχεν επισκεφθή επί μήνας τινάς κατά τους νεανικούςαυτού χρόνους, είχε καταρτισθή δεινός γνώστης των ιερών Γραφών (την ΠαλαιάνΔιαθήκην εγνώριζεν εκ στήθους), των Πατέρων της Εκκλησίας κλπ. Εγνώριζεν ομοίωςάριστα την Βυζαντινή Μουσικήν και το Τυπικόν της Εκκλησίας.
Αλλ' αι προσφιλείς αύται ασχολίαι δεν προσεπόριζον εις τον Αλ. Παπαδιαμάντηντα προς το ζην. Παρ' όλη την ροπήν αυτού προς τα ιερά γράμματα, δεν ήθελε να γίνηιερεύς. Ομοίως δεν ηγάπα το διδασκαλικόν επάγγελμα, αν και, διατριβών εν Αθήναιςως φοιτητής, και κατόπιν, εδίδασκεν ιδιωτικώς μαθητάς τινας. Η φυσική αυτούδιάθεσις και ορμή έφερεν αυτόν προς την δημιουργικήν φιλολογίαν, ενώ ηγλωσσομάθεια παρείχε τας πρώτας του βιοπορισμού αφορμάς.
Ήρχισε συγγράφων μυθιστορήματα κατ' αρχάς, υπό την επίδρασιν ευρισκόμενοςτων ξένων αναγνώσεων αυτού, συγχρόνως δε μετέφραζεν επιφυλλίδας ειςεφημερίδας. Τα συγγραφέντα μυθιστορικά αυτού έργα είνε δύο ή τρία, έργα μέτρια,εις τα οποία ο συγγραφεύς φαίνεται ζητών τον δρόμον αυτού, τον οποίον βραδύτερονευρίσκει. Το 1882 εδημοσίευσεν εις το «Μη Χάνεσαι» τον «Έμπορον των Εθνών».Μετά ταύτα ήρχισε συγγράφων την εξαισίαν και μακ