DE ROMAN VAN BERNARD BANDT.
Van denzelfden schrijver:
EEN KALVERLIEFDE, DE VERLORENZOON & DE VREEMDE PLANT.
DE BRUIDSTIJD VAN ANNIE DE BOOGH.
VAN STILTE EN STEMMING,
een bundel studies (Kamerstemming, Verjaardag, IJs in de gracht, Heimwee, Einde, Vacantie, In de stilte).
DE ROMAN VAN EEN GEZIN. I
De gelukkige familie.
DE ROMAN VAN EEN GEZIN. II.
Eén voor één.
HELENE SERVAES
DE ROMAN VAN
BERNARD BANDT,
DOOR HERMAN ROBBERS
VIJFDE DRUK
UITGEGEVEN DOOR JACs. G. ROBBERS
TE AMSTERDAM. MCMXV.
Lith. en Typ. van J. Hoekstra & Co., Den Haag.
Aan mijn vriend
Mr. L. J. PLEMP VAN DUIVELAND.
I.
Op zijn kantoor in de Warmoesstraat, aan zijn schrijftafelvlak bij ’t raam, zat hij te schrijven aan zijnvriend Edward, die in Batavia woonde. Zijn stijf,geglansd papier bolde op, glimmend in ’t kil-wittigeOctobermorgenlicht, zoodat hij zijn natte letters bijnaniet zien kon. Hij zat sterk voorover, met zijn linkerhandop ’t papier, dat ’t niet kon verschuiven, nu endan alleen wat rechter-op, als hij zijn zinnen zat temaken, bijtend met zijn voortanden op ’t botte eindvan zijn pennenhouder en kijkend, zonder te zien,door de beregende ruit tegen de huizen aan van denoverkant, zijn gezicht vertrokken als was er een viesluchtje.
Verderop, aan weerszijden van ’t lange lage vertrek,stonden een paar bedienden tegen hun hooge,gele, leelijk grauwgele lessenaars te hangen en eenklein klerkje hurkte op een hooge kruk, aapachtigopgevouwen.
Dit schreef hij:
Je weet niet wat dat is voor mij, zoo’n brief vanjou. Je kunt ’t niet weten, jij die er zooveel krijgt,met elke mail, niet waar? Van je vader en je moeder,van je broers en je vrienden. Je kunt niet wetenwat zoo’n brief is voor mij, die geen vader, geen[2]moeder, geen broers en geen zusters, en geen vriendenheb — dan jou alleen! Houd dit niet voor ’nklacht of voor bitterheid, want dat is ’t juist niet,heelemaal niet, ’t is een verhoovaardiging, ’n blijbluffen op iets wat ik heb en jij niet. Zoo’n brief isvoor mij wat ’n haas is, dien hij cadeau krijgt, vooriemand die verschrikkelijk veel houdt van haas, maargeen geweer heeft om er een te schieten en geengeld om er een te koopen. Nee! meer is zoo’n briefvoor mij. Want de man, die van haas houdt, brengt’m naar den poelier om ’m te laten villen en ’t vel,daar bekommert hij zich niet verder over, en over ’tbeest zelf eigenlijk