POEMOJ DE
BUDAPEST, 1921.
„PER ESPERANTO AL LA TUTMONDO“
Esperanto Presejo de Markovits kaj Garai, Budapest.
ENHAVO:
Nova sento. | Paĝo | |
1. | Sonorilludo | 3 |
2. | Ni laŭdu lin | 5 |
3. | Pri nia kor’ | 6 |
4. | Je la naskiĝtago de Zamenhof post la mondmilito | 7 |
5. | Supren la korojn | 10 |
Mondo kaj koro. | ||
6. | Poploj en aleo | 12 |
7. | Maldolĉa kanto | 14 |
8. | Iras abiturient’ | 15 |
9. | Se ekbrulus | 18 |
10. | Brulpereo | 19 |
11. | Ŝiritaj strofoj | 20 |
12. | Silente, nigre | 21 |
13. | Kiel la infano | 22 |
14. | En memorlibron de knabino | 23 |
15. | Knabino en fenestro | 23 |
16. | Am’ ne estas | 24 |
17. | Ribeleto | 25 |
18. | Feina sorto | 25 |
19. | Aglo kaj kolombo | 27 |
20. | Printempa sorĉo | 28 |
21. | Printempo | 30 |
22. | Somero | 30 |
23. | Aŭtuno | 31 |
24. | Aŭtuna fantazio | 32 |