
POEMOJ DE
BUDAPEST, 1921.
„PER ESPERANTO AL LA TUTMONDO“
Esperanto Presejo de Markovits kaj Garai, Budapest.
ENHAVO:
| Nova sento. | Paĝo | |
| 1. | Sonorilludo | 3 |
| 2. | Ni laŭdu lin | 5 |
| 3. | Pri nia kor’ | 6 |
| 4. | Je la naskiĝtago de Zamenhof post la mondmilito | 7 |
| 5. | Supren la korojn | 10 |
| Mondo kaj koro. | ||
| 6. | Poploj en aleo | 12 |
| 7. | Maldolĉa kanto | 14 |
| 8. | Iras abiturient’ | 15 |
| 9. | Se ekbrulus | 18 |
| 10. | Brulpereo | 19 |
| 11. | Ŝiritaj strofoj | 20 |
| 12. | Silente, nigre | 21 |
| 13. | Kiel la infano | 22 |
| 14. | En memorlibron de knabino | 23 |
| 15. | Knabino en fenestro | 23 |
| 16. | Am’ ne estas | 24 |
| 17. | Ribeleto | 25 |
| 18. | Feina sorto | 25 |
| 19. | Aglo kaj kolombo | 27 |
| 20. | Printempa sorĉo | 28 |
| 21. | Printempo | 30 |
| 22. | Somero | 30 |
| 23. | Aŭtuno | 31 |
| 24. | Aŭtuna fantazio | 32 |