
Note: The tonic system has been changed from polytonic tomonotonic. The spelling of the book has not been changedotherwise.
Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου.
ΒΑΣΙΛΙΚΟΝ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΝ Ν. ΧΙΩΤΗ -ΑΘΗΝΑΙ, ΟΔΟΣ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ 4
Από την θαυμαστήν τριλογίαν του Αισχύλου «Προμηθεύς» μας σώζεταιμόνον το δεύτερον μέρος, ήτοι ο «Προμηθεύς δεσμώτης». - Πρώτον μέροςήτο ο «Πυρφόρος Προμηθεύς» και τρίτον ο «Προμηθεύς λυόμενος».
Φαίνεται δε η τριλογία αυτή να είναι από τα τελευταία έργα τουμεγίστου τραγικού, διότι εις το σωζόμενον δεύτερον μέρος τηςυποφαίνεται η εισαγωγή τρίτου υποκριτού, ήτοι ο θεμελιώδηςνεωτερισμός, τον οποίον έφερεν εις το θέατρον ο Αισχύλος.
Ο Προμηθεύς δεν έχει θέμα από την ιστορικήν παράδοσιν, αλλ' απότην θρησκευτικήν των Ελλήνων μυθολογίαν, παρουσιάζεται δε ο ήρως τουέργου μάλλον ως αιώνιον σύμβολον παρά ως εκπροσώπησις ενός πάθους ήκαιρικών συνθηκών - όμοιος με τον Προμηθέα της Ησιοδείου Κοσμογονίας,ήτοι βοηθός της ανθρωπίνης σκέψεως και ενεργείας, ανώτερος δε μάλισταεις τον Αισχύλον παρ' ό,τι ευρίσκεται εις τον Ησίοδον, διότιδυνατώτερα παρουσιάζεται η αιωνία πάλη μεταξύ της φύσεως και τουανθρώπου και τραγικώτατα φαίνεται η κακή μοίρα κάθε υπερτέρας καιφιλανθρώπου διανοίας.
Ο Προμηθεύς, ένας από τους Τιτάνας, ισχυρός και μετά τηνκαταστροφήν των άλλων Τιτάνων και την επικράτησιν του Διός, διότιυπήρξε φίλος αυτού και βοηθός εις τον αγώνα, παρουσιάζεται μεγάλοςφίλος των ανθρώπων. Τους διδάσκει τας τέχνας και τρόπους διά νακαλυτερεύσουν την αθλίαν ζωήν των, αποκρύπτει απ' αυτούς την φροντίδακαι την πρόγνωσιν του θανάτου, διά να ζουν ευδαιμονέστεροι και τέλος,υπερβαίνων το μέτρον των αγαθών, τα οποία οι θεοί έταξαν διά τουςανθρώπους, τους χαρίζει το πυρ, κλέψας αυτό από την κάμινον τουΗφαίστου. Διά την πράξιν του όμως αυτήν οι θεοί οργίζονται εναντίοντου και ο Ζευς αποφασίζει την καταδίκην του.
Έως εδώ ετελείωνε το πρώτον της τριλογίας δράμα, ο «ΠυρφόροςΠρομηθεύς».
Κατάδικος ο Προμηθεύς, μισητός από τους θεούς, απάγεται εις τονΚαύκασον υπό των εκτελεστών της θεϊκής αποφάσεως, το Κράτος, την Βίανκαι τον Ήφαιστον, τον μόνον που συμπονεί διά τα δεινά του. Και απ'εδώ αρχίζει το δεύτερον δράμα, ο «Προμηθεύς δεσμώτης». - Εκεί, επάνωεις απόκρημνον βράχον, ο Ήφαιστος με θλίψιν του καρφώνει ορθόν τονφιλάνθρωπον Τιτάνα, δένοντάς τον με δεσμά ακατάλυτα, δια να έρχεται οαετός του Διός να του κατατρώγη καθημέραν το ήπαρ. Και εκεί, ενώθρηνεί ο Προμηθεύς και διαμαρτύρεται, έρχονται αι Ωκεανίδες νύμφαι νατον παρηγορήσουν, ο πατήρ Ωκεανός να τον συμβουλεύση, πρόθυμος να τονβοηθήση, και ο Ερμής διά να τον χλευάση και να τον απειλήση, ώστε νακάμψη την αγερωχίαν αυτού. Αλλά ο Προμηθεύς αταπείνωτος, προλέγει διατο μέλλον τον εκθρονισμόν του Διός και κρατεί κρυφόν το περί τούτομάντευμα, που το είχεν ακούσει από την Θέμιδα, την μητέρα του.Προτιμά να κατακεραυνωθή και να ριφθή εις τα Τάρταρα, παρά ναφανερώση την πρόρρησιν πριν τον ελευθερώση ο Ζευς. Και το μοιραίοντέλος της αγερωχίας προς τους θεούς